wtorek, 30 września 2014

Trudna miłość - MAC Pro Longwear SPF 10 Foundation

Korekta cery - czy to w formie lekkiego BB/CC, czy w pełni kryjącego mankamenty cery podkładu to w zasadzie niezbędny element w kosmetyczce każdej kobiety. Przez dłuższy czas opierałam się manii testowania i kolekcjonowania produktów o różnych właściwościach - miałam swoich faworytów i tego się trzymałam, ale na ten moment mogę śmiało stwierdzić, że dopadło i mnie. Przerabiam mnóstwo fluidów przeróżnych marek. Praktycznie każda nowość przeznaczona do mojej cery  ląduje w postaci próbki na moim biurku - część z nich po jednym użyciu trafia do kosza, część testów kończy się zakupem. Pro Longwear'a z MACa testowałam kilkakrotnie. Żadna z tych prób nie zakończyłam się wielkim ochem i stwierdzeniem, że oto znalazłam podkład życia. Decyzja o jego zakupie była więc odrobinę podszyta perwersją. Ja chyba po prostu lubię trudne kosmetyki - lubię się z nimi bawić, testować je pod różnym kątem, sprawdzać w przedziwnych konfiguracjach - takie zboczenie zawodowe.


Kilka słów od producenta - Trwały podkład, który utrzymuje się do 15 godzin w każdych warunkach. Lekki i kremowy, równomiernie się rozprowadza zapewniając krycie od lekkiego do średniego. Nawet, gdy jest gorąco i wilgotno, kontroluje wydzielanie się sebum i utrzymuje świeży, naturalny wygląd cery. Posiada filtr SPF 10.



Opakowanie - proste, czyste, MACowe.  Przezroczysta buteleczka zaopatrzona jest w działającą bez zarzutu pompkę, która pozwala dowolnie dozować ilość produktu. Nie zacina się, nie zatyka. Szkło pozwala bez problemu kontrolować pozostałą jeszcze zawartość. Pojemność to standardowe w przypadku fluidów 30ml. 



Produkt - sam podkład ma przyjemną konsystencję. Nie jest to może krem, ale daleko mu do wody, czy tępej tekstury kredy, która bywa przekleństwem długotrwałych produktów. Pro Longwear jest wydajny - niewielka ilość wystarcza na pokrycie całej twarzy. Krycie podkładu można bez przeszkód stopniować. Podkład wygląda na skórze w miarę naturalnie. Dobrze dobrany - z bardzo szerokiej gamy - odcień sprawia, że makijażu praktycznie zupełnie nie widać, jest ładnie stopiony ze skórą. Wykończenie Pro Longwear'a jest półmatowe. Po przyprószeniu pudrem sypkim, bądź w kamieniu świetnie rozciera się na nim róż i konturowanie - żadnych plam, czy zacieków. Podkład może minimalnie podkreślać nierówności skóry, ale rozszerzone pory są rewelacyjnie zakamuflowane. 
Wymaga sprawnej i szybkiej aplikacji, ponieważ po pewnym czasie zastyga na skórze. Dobrze jest go po wstępnym rozłożeniu pędzlem doklepać jeszcze opuszkami palców - nie ma mowy o smugach. Wiadomym jest, że po kilku godzinach wymaga zmatownienia, ale nie istnieje podkład, którego przyprószać pudrem kilka razy dziennie nie trzeba - chyba, że ktoś ma cerę suchą jak wiór, wtedy jestem skłonna w to uwierzyć. Ogromną zaletą Pro Longwear'a jest to, że w ogóle się nie utlenia. Odcień pozostaje niezmienny do samego demakijażu.
Żółtawe tony NC15 idealnie tuszują zaczerwienienia. 



Gdzie więc haczyk? Otóż są dni, kiedy moja normalna skóra wygląda w Pro Longwearze jak milion dolarów, są również jednak poranki, kiedy mam ochotę natychmiast zmyć go z twarzy i zapomnieć, że istniał. Bywają też takie, kiedy wychodząc rano z domu wyglądam okey, a po kilku godzinach nieustannie poprawiam zwarzone placki i nierównomiernie ścierający się podkład. 
Kombinuję z nim już od ca. 3 miesięcy i moje wnioski - a w zasadzie jeden zasadniczy - są następujące. 


 Pro Lonwear absolutnie wymaga pod sobą perfekcyjnej, bogatej pielęgnacji. W grę wchodzą jedynie konsystencje kremowe /np. Clinique Superdefense, czy DayWear EL/ - nie ma mowy, by położyć pod niego jakiekolwiek żelowe produkty typu Mineralize Charged Water Moisture Gel MACa, czy Moisture Surge Clinique'a. Z żelami podkład nie współpracuje wcale i potrafi ściąć się jeszcze podczas aplikacji - później jest już tylko gorzej.
Pro Lonwear nie wybacza również zaniedbań w kwestii regularnego peelingu. Tylko na systematycznie złuszczanej skórze ten podkład ma szanse pokazać na co go stać. W przeciwnym razie warzy się i zbiera, bezlitośnie podkreślając wszelkie farfocle i nierówności. Na gładkiej cerze wygląda za to bajecznie. 
Gorzej wygląda również na bardzo zmęczonej skórze, ale to już zaczynam traktować jako swoistą regułę - po prostu na takiej cerze najlepiej sprawdzają się kremowe, bogate, komfortowe produkty. 
Oprócz sytuacji, które opisałam powyżej, miałam z nim jeszcze może dwie, góra trzy wpadki, kiedy mimo, że zrobiłam wszystko, Pro Longwear wyglądał po prostu koszmarnie. Dotąd nie udało mi się ustalić, czym było to spowodowane. 



 Poza wymienionymi powyżej przypadkami podkład nosi się bardzo dobrze - ściera się równomiernie, jest bardzo trwały, wymaga jedynie sporadycznie zmatowienia. Wygląda świeżo i ładnie przez cały dzień. 



Nie odnotowałam pogorszenia się wyglądu tego podkładu związanego z temperaturą, większą wilgotnością - to wszystko Pro Longwear znosi bez uszczerbku.


Podsumowując - trudno jest mi jednoznacznie określić swój stosunek do tego fluidu - czasami go kocham, czasami nienawidzę. Kusił mnie od dawna i nie żałuję zakupu, ale z całą pewnością jest to podkład dla cierpliwych i lubiących  eksperymenty. Odradziłabym go każdemu, kto lubi mieć w kosmetyczce fluid, który po prostu nakłada się na twarz i wychodzi z domu. Oczywiście, zaznaczam, że recenzuję go na podstawie testów przeprowadzonych na normalnej skórze, skłonnej jedynie do sezonowych - zimowo-wiosennych przesuszeń i kilku comiesięcznych niespodzianek. Od momentu, kiedy przeprosiłam się z Advanced Night Repair od Estee Lauder nie mam ze swoją cerą praktycznie żadnych /odpukać ;)/ problemów. Z całą pewnością nie jest to podkład dla posiadaczek cer suchych, odradzałabym go również cerom mocno trądzikowym, bo nie będzie na nich wyglądał ładnie. To, co w moim odczuciu jeszcze istotne, to fakt, że mimo regularnego trzymiesięcznego stosowania Pro Lonwear'a nie zaobserwowałam pogorszenia się stanu mojej skóry - żadnego zapchania, przesuszenia, czy innych nadprogramowych niespodzianek - zaznaczam jednak, że bardzo dbam o dokładny demakijaż.

poniedziałek, 15 września 2014

Jesiennie - MAC A Novel Romance e/s quad

Kolekcje jesienne rokrocznie przyprawiają mnie o szybsze bicie serca. Nie ma w makijażu prawdopodobnie nic innego, co w równym stopniu trafiałoby w mój gust i estetykę. Ciężkie, przydymione, nasycone odcienie; zgaszone barwy, moc fioletów, szarości, zieleni na powiekach i pełne sensualnej wyrazistości usta to dla mnie właśnie synonim jesieni. Lubię tę porę roku, jak żadną inną. Zwłaszcza, gdy jest ciepła, złocista i wypełnia powietrze gęstym, słodkim zapachem spadów i w magiczny sposób ociepla kolor powietrza.


W tym roku jednak marki selektywne nie powaliły na kolana.  Dior owszem piękny i doskonale skomponowany, ale podobnie jak YSL dramatycznie słabo napigmentowany. Chanel i Bobbi Brown niestety powtarzalne i zgrane do bólu, Shiseido nie wiedzieć czemu w wiosennych pastelach i tylko Estee Lauder zostawia daleko w tyle zarówno konkurencję, jak i siebie samą oferując nową kolekcję palet, którą nieprzerwanie się zachwycam. Jakość tych cieni, ich nasycenie i kompozycja piątek to nowa jakość w segmencie selektywnym. Wielkie brawa i ukłony, bo tak wspaniałych cieni na próżno szukać na perfumeryjnych półkach.  I podobnie jak EL, tak i wrześniowy MAC kolejny raz nie zawiódł nadziei.
Już sama zapowiedź Novel Romance zapaliła światełko 'muszę to mieć'. Jak wiecie z poprzednich postów, zaczęłam mocno racjonalizować zakupy. Mój kufer pęka w szwach, zasobów nie zdołam zużyć w żadnym z kolejnych żyć, dlatego fiolety, mimo, że ukochane rozum nakazał ominąć. Tego typu odcieni mam już naprawdę dziesiątki i każdy kolejny byłby totalną fanaberią. Inaczej w przypadku tytułowego quadu z tej LE.



 
Idealnie zestawione ze sobą cztery odcienie tworzą spójną kompozycję pozwalającą na stworzenie każdego makijażu. Poczynając od jasnego My Fantasy, który jest jasną, złotawą oliwką, przez Fall In Lust - szaro-srebrzysty fiołek, po Rising Passions - oliwkową szarość ze złotymi drobinami i idealnie ciemnym brązem Dance in the Dark.







Ten quad to powrót MACa w wielkim stylu - powrót do świetnych jakościowo palet w kolekcji limitowanej. Na próżno szukać tu kredowych, słoba nasyconych, trudnych we współpracy odcieni. Każdy cień jest w jednakowym stopniu napigmentowany, ma bajeczną konsystencję, łatwo uzyskać nim pożądane nasycenie. Żaden nie stawia oporu, na żaden z nich nie trzeba szukać sposobu, łączą się znakomicie zarówno ze sobą nawzajem, jak i z innymi cieniami.



Warto nadmienić również, że gotowe quady to naprawdę ekonomiczne rozwiązanie - koszt palety to 165pln, podczas gdy sam pojedynczy cień we wkładzie kosztuje 52pln, a doliczyć trzeba również cenę samej paletki /28pln/.


Podsumowując- doskonała paleta i mój niekwestionowany ulubieniec września. Zdaję sobie sprawę z tego, że kosmetycznym srokom może w MACu - marce typowo makijażowej, brakować oprawy, którą zapewniają swoim produktom marki selektywne - opakowanie jest proste, czyste, minimalistyczne-nic się nie błyszczy, nie świeci, nie ma welurowych futerałów, ani lusterek. Mnie jednak zachwyca jakość tych cieni i łatwość pracy z nimi, bo pomijając wszystko inne, ta strona zawsze pozostaje dla mnie najistotniejsza.

You might also like:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...